Unrecognized Reflection

Reflection in the mirror
Unrecognized
Those long years
Face looking back
Unknown
Masking heart’s desire
Simple pleasures of life
Unfulfilled

Vagabond (লক্ষ্যবিহীন পথিক)

I wrote this poem on Christmas Eve morning while having my breakfast. Everybody else was still enjoying their Saturday morning nap.  I wrote the poem first in my mother tongue, Assamese (Axomiya) , and then translated to English.  Posting both versions here.

---

 

লক্ষ্যবিহীন পথিক

নাই কোনো অভিযোগ
নাই কোনো অভিলাষ
নকৰো হাবিয়াস
ঘাত প্ৰতিঘাত
ভাল আৰু বেয়াৰ সংঘাত
জীৱনৰ নাই কোনো হাত
হেৰাই যোৱা অতিত
অনাগত ভৱিষ্যত
সকলোতে মোৰেই হাতৰ ছাপ
অনাহকত জীৱনক কৰো দায়বদ্ধ
জীৱন নিজৰ পথত
বাট হেৰুওৱা
লক্ষ্যবিহীন পথিক মই

Vagabond

No complaints
No expectations
Sans desire
Bumps and bruises
Constant struggle between
Good and evil
Life has no hand
On past long lost
Nor on coming future
Everywhere I look
See my imprint
Life not responsible
For anything
Life on its own path
I
An aimless vegabond