I generally write in any one of the four languages I know and then I translate sometimes to others. Normally, it’s confined to English and my mother tongue, Assamese (Axomiya). The one liner poems below, I started writing as it came and started translating simultaneously. For convenience of my readers, I am placing the English one first followed by the Assamese. However, they were not written and translated in any particular order.
Walking up a moonbeam to meet your love, have you seen your dreams shattered?
প্ৰেয়সীৰ সন্ধানত জোনাকৰ পম খেদি গৈ,দেখিছানে সপোন চুৰমাৰ যোৱা হৈ?
Looking up at the sky on a dark night, have you seen your dreams diffused among the glittering lights?
এন্ধাৰ নিশা তৰাবছা আকাশলৈ চাই, দেখিছানে সপোন তোমাৰ তৰালীৰ মাজত যোৱা হেৰাই?
If ever I lose myself in my poems, look for me among the few scattered pearls between the lines.
কেতিয়াবা যদি হেৰাই যাওঁ মোৰ কবিতাৰ মাজত, বিচাৰিবা মোক কবিতাৰ শাৰীৰ এমুঠি সিঁচৰিত হৈ থকা মুকুতা মণিত।
Not a purveyor of dreams unrealistic, my imagination takes flight seeking the unknown.
নহওঁ অলীক সপোনৰ পিয়াসী, মন মোৰ উৰা মাৰে অজানৰ সন্ধানত।
Why the moon has such a fatal attraction, I only look for beauty where none exists.
কিয় বাৰু জোনাকে মোক কৰে আকৰ্ষণ, মইতো মাথোঁ নোহোৱাতো কৰো সৌন্দৰ্য্যৰ অন্বেষণ।
There are more where it came from, just afraid that if I bared all, there will be no tomorrow.
আছে আৰু বহুতো গোপনে বুকুত, ভয় হয় যদি দিওঁ নিজকে উজাৰি, নেদেখিম পুৱাৰ সূৰ্যোদয়।
